A lo vai un ano

Boas a todos camperios, como di o título de esta crónica a lo vai un ano da creación de enbuscadoscampeiros. Aínda que este blog non cumpliu o seu primeiro ano, os campeiros si, se mal non recordo o seus inicios datan do mes de xullo do 2010. E para celebrar dito evento, de que mellor xeito que recorrer unha ruta de monte, de 62 km, director do traxecto o Andreu
A fecha elixida o día 5 de agosto, en principio por calendario de traballo, poderíamos asistir todos, menos o Nando, que tiña quenda de tarde, amigo Nando, desta librácheste das criticas, que vou a comezar a repartir.
Pois como antes mencionaba de cinco dispoñibles, so asistiron a cita tres como ven sendo costume ultimamente. Como non o director do evento Adreu, non podería faltar o fundador do blog e en varias ocasións cronista campeiro Agra, e o intégrate máis novato no grupo O Llanero Solitario (bautizado por Adreu), referíndose a Follo, tamén cronista en ocasións como esta.

Falemos das ausencias, campeiro Domi, seica desde que tes esa flamante Giant, cambias os percorridos campeiros por rutas de asfalto, coidado cas faltas de asistencia, sabes que a cabeza non para, e escoitouse algún ruxe, ruxe... Algún vota en falta esas doses de estílismo que te caracterizan, incluso teñen envexa (creo que sa) e falan de mercar unha nova maquina de estrada, mais adiante volverei sobre este tema.

Compañeiro de quendas e campeiro Mikel, que pasa, din que estas fondón, de que a B-pro ten máis ferruxe que un arado de ferro. Espero non ter que volver manifestar o que manifestei no seu dia, do que pretendía ser campeiro, “non esta nin se lle espera”. xa non hai escusa que valga, a finca esta pechada, se temos que esperar a que fagas a construción ilegal a o Agra dálle algo, esta deseoso de poder darche o hachazo, por unha vez fai realidade os seus sonos.

Entramos en materia, saída as 16 horas dos CHUS, subida camiño Casas Novas con dirección A Granxa do Xesto, pola vertente oeste do Pedroso. Subida que xa deixa tocado o campeiro Agra. Seguimos dirección a Peregrina, continuando todo por monte ata a localidade Orosana, onde facemos a única parada para coller folgos e repoñer forzas, na area recreativa da Illa de Sigüeiro. Bonito lugar e boas vista de fauna e flora... Unha vez rematada a merenda, temos que intentar como sexa levantar o campeiro Agra do banco no que estaba estomballado, por moito que Andreu lle repetía que xa quedaba pouco non recobraba folgos, hasta que divisa a dúas aves “rapazas” dispostas a darse un baño, man de santo, volve en si.





Dada tal milagre o director da ruta, decídese por levarnos ata o Concello de O Pino, polos montes da parroquia de Castrofeito, e xa na altura do aeroporto collemos o Camiño Fraces con dirección monte do Gozo, onde tamén inmortalizamos o momento. E pouco despois chegada o punto de partida.

Neste punto da crónica voume tomar a vontade de facer unhas valoracións do rendemento, dos campeiros asistentes a esta ruta, e tamén dos non asistentes.
Vai a lo máis dun ano e sempre e bo ter unhas avaliacións tan de moda ultimamente.

Andreu como xa che comentaron os toupos, non hai moito manifestei que por moito que adestres chegaches o teu tope, igual estou equivocado, non desistas, iso si, a próxima ruta lévanos a explorar novos recunchos, o mundo non acaba en Sigüeiro, hai rutas máis aló.

Agra contigo vou a ser un pouco Risto Meijide, para que cárrallo queres unha bici de estrada, se non das movido os desenrolos da Montain Bike, se queres imitar o Domi, gasta o cartos nun médico endócrino, senón fala co teu compañeiro de quendas, que te asesorara na dieta dos Chuletóns e Gin Tonic. E se queres subir o Coto avisa e subimolo duas veces o mes.

Violento Domi, segues a ser o mais estíloso dos Campeiros, xa o dixo no seu día o espelliño de Agra. Deixa o asfalto e volve o monte cos Campeiros, as saídas de vía tamén se poden dar na estrada. No monte sempre terás, algún disposto a darche o hachazo.

Campeiro Nando, acabas de vir dunha temporada sabática, despois da túa lesión, non podo valorarte a fondo, dicirche que te estou esperando, para medir forzas.

Desaparecido Mikel, se queres aceite de engrase para a ferruxe, como bo compañeiro préstocho, colle dunha vez a bici e ponte as pilas, acabáronse as escusas, na próxima saída a expectativa vai estar entre ti e o Agra. Ese seria o golpe de efecto que necesita para seguir a pensar que mellorou algo. Menos mal que colaboraches en algunha que outra acertada suxerencia para esta crónica. Pero non so de comentarios vive o campeiro.

Follo como cronista non podo resaltar o meu rendemento, non seria ético, espero que nos vosos comentarios me xulgedes obxectivamente. Estou seguro de que asi sera.

Pois nada mais, espero ter sen moita demora outra saída, lembrade que temos pendente a ruta Melide-Santigo, e o veran esta a rematar.

P.D. Esquecíame do Manager Team..... VIVA O GIN TONIC.
Saúdos. Follo.